Chris heeft bij zijn geboorte zuurstoftekort gehad. Daardoor zijn sommige dingen in het leven wat lastiger voor Chris. Chris werkt als stratenmaker voor KWS. Iedereen bij KWS houdt rekening met de beperking van Chris voor zover dat nodig is. Collega Barry (zelf ook genomineerd voor de Slimste Handen) zegt over Chris: "Chris is altijd op tijd en altijd positief op zijn werk. Hij is een harde werker, is nergens te beroerd voor en staat altijd klaar voor anderen.Er zijn mensen in zijn functie die een voorbeeld aan hem kunnen nemen. Ik vind dat hij daar weleens waardering voor mag krijgen. Daarom heb ik hem genomineerd.”
Hoe vond je het om te horen dat je genomineerd bent voor de Slimste Handen van Amsterdam?
Ja, ik vind het leuk. Ik had het niet verwacht. Barry had het wel gezegd. Ik denk, nou, die neemt me in de maling. En verder, laat ik het maar op me afkomen, ik zie het wel.
Wil je iets over jezelf vertellen?
Hoe ik ben begonnen, hoe ik in de stratenmakerij terecht ben gekomen?
Ik zat op een school, dat was voortgezet onderwijs, daar moest ik stage lopen. Ik liep eerst stage bij een eierhandel en daarna moest ik van mijn leraar zelf een nieuwe stageplek zoeken. Hij zei: regel het maar, doe het maar. Toen heb ik mijn mond opgetrokken. En zo ben ik bijstratenmakersbedrijf Sanders terechtgekomen,als eerste. Ze waren aan het werk, voorbeeldtuintjes maken. En toen dacht ik van... Als ik het nou niet doe. Ik heb het zelf gevraagd. Die leraar zei ook: doe het zelf maar, regel het maar. Succes. Als je er niet uit komt, dan trek je maar aan de bel. Maar het was allemaal al geregeld.
Op een gegeven moment is het bedrijf waar ik voor werkte failliet gegaan. En op een gegeven moment heeft Paul Jacobs, waar ik nu voor werk, het overgenomen. En zijn we op dezelfde manier doorgegaan. Er is verder niks veranderd. Het bedrijf waar ik voor werk heeft zich als onderaannemer verhuurd aan de KWS. En zo ben ik bij de KWS terechtgekomen.
Wat vind je leuk aan je werk?
Ik vind het echt leuk om buiten te werken. Ik moet er niet aan denken om binnen te zitten! Niet de lichtste job gekozen, natuurlijk. Het is zwaar werk.
Hoe lang doe je dit werk al?
Ik denk wel al 25 jaar.
Wat doe jij op een dag?
Ja, dat ligt er aan. Het kan op tegelleggers zijn, het kan op trottoirbandjes zetten zijn. Die tegels moet je dan aanknippen, of die steentjes. Op maat leggen zeg maar. Het kan halve zijn, het kan schuin zijn. Het is net wat je nodig hebt. Ja, van alles eigenlijk, alles wat met straten te maken heeft. Ik rij ook op de shovel. Ja, en ook dingen eromheen. Hekken zetten eromheen. Zodat het werkgebiedafgezet wordt. Dat hoort er dan ook bij. Dat is voor de veiligheid. Dat moet ik wel zeggen, het is wel in de jaren verbeterd. Eerder werkten we langs de weg en had je alleen nog pionnetjes. Dat is niet zo heel veilig. En later kwam de verkeersregelaar. En ook de machines, hè? Ja, we hadden wel een shovel, maar het meeste moest je met de hand doen. Nu kun je machinaal straten, maar dat kan alleen niet overal. Het ouderwetse straten, dat gebeurt bijna niet meer.
Waar word je blij van in je werk?
Ja, dat mensen blij zijn dat het mooi wordt, dat het weer opgeknapt wordt. Dat sommige dingen aangepakt worden of aangepast worden. Ja, gewoon dat de mensen blij worden van het werk wat je doet.
Hoe is de samenwerking met je andere collega's?
Ja, goed, prima. Ik ben geaccepteerd zoals ik ben.
Als je nu terugkijkt op die 25 jaar, waar ben je het meest trots op in je werk tot nu toe?
Alles wat ik tot zover gepresteerd heb van mezelf. Als ik het hele plaatje gewoon bekijk, thuis en op mijn werk, dan ben ik ook gewoon echt trots op mezelf.Dat ik dat allemaal kan. Daar ben ik het meest trots op. Meer kan ik er niet van maken. Ja, ik heb het zo ver mogelijk geschopt en je kunt niet meer dan dat.
Zou je andere mensen aanraden om in de stratenmakerij te gaan werken?
Ja en nee. Ja, omdat je elke dag buiten bent. De nee is, je moet tegen fysiek zwaar werk kunnen, tegen fysiek werken. Ook tegen een geintje kunnen. Niet bang zijn dat je een keer een grote mond krijgt. Dat gebeurt niet dagelijks, maar je moet wel tegen een stootje kunnen. Er wordt duidelijk gecommuniceerd.
Ik vind wel, ik hoop dat ik het mag zeggen, maar ik vind de jeugd wel zwak van tegenwoordig. Dat is mijn mening. Op tijd komen is er vaak niet bij. Er is geen discipline meer. Mijn vader, die zat in het leger, die had een goede discipline en mijn moeder ook. Dit zijn de regels en dit moet je gewoon doen anders komt het niet goed met je. In de maatschappij of met wat dan ook wat je gaat doen. Nou, dat zie je hier.
Denk je dat er voldoende waardering voor vakmensen is?
Dit werk mag wel iets meer waardering krijgen. Ik weet het niet. In mijn ervaring wordt er nogal eens op neergekeken, het is maar stenen leggen. En het duurt te lang, mensen gaan klagen of worden boos. Maar ik heb ook veel positieve dingen meegemaakt hoor.